Nationale feestdag en 30°C, ideaal weertje voor een BBQ of een feestje zou men denken.
Samen met een legertje 3MD'ers (en zonder vleesjes) ging het zeker een feest worden. Echter draaide het voor mij iets anders uit..
Samen met een legertje 3MD'ers (en zonder vleesjes) ging het zeker een feest worden. Echter draaide het voor mij iets anders uit..
Na Brugge kende ik een relatieve rustperiode. Circa 6-10dagen jogde ik wat, zwom maximaal 2-3km per zwemtraining en de fietsritjes waren ook niet meer als 2uur. Toch had ik na Brugge iets van twijfels, twijfels die gelukkig snel kon omzetten in een hoge werkdruk als projectleider bij Veldeman BVBA. Het positieve tussen mijn professionele- en sportieve ambities, als het één wat tegen zit kan je meer focussen op het andere. De trainingen die ik deed waren dan ook puur ontspannend en recreatief. In de ND van Kapelle ging ik dan ook voor het eerst terug in race- modus, of de vorm al terug in orde was had ik al een antwoord op voor de wedstrijd. Maar ik wou kost wat het kost terug meedoen voor de overwinning, of beter gezegd ik wou terug winnen! |
Het zwemmen bestond uit 1500m waarvan 750m door en 750m terug. In het doorgaan hadden we wind mee, al snel werd een mooi kopgroepje gevormd met ploegmaat Simon Van Langenhove, goeie zwemmers Arno Lambrecht en Thomas DeVleeschouwer. Maar al vanaf enkele 100'en meters merkte ik dat het lichaam niet volledig mee kon, dat de turbo niet wou aan slaan en dat het lichaam niet fris aanvoelde. Omdat in het terugkeren heel wat golven waren en mijn armen toch al vol gelopen waren, koos ik ervoor om voor een keer geen kopwerk te doen en me gewoon in de voeten te leggen.
Het tempo was goed, af en toe moet ik toch goed doorzwemmen om te kunnen volgen, terwijl ik anders zelf het commando kan nemen.
Het tempo was goed, af en toe moet ik toch goed doorzwemmen om te kunnen volgen, terwijl ik anders zelf het commando kan nemen.
Ik probeer 100m voor de exit de kopgroep voorbij te zwemmen maar voel dat ik te diep zou moeten gaan en beslis om meteen terug in de voeten te gaan en alles te zetten op een goeie T1.
Ik ga een triatleet van Tribe en Simon voorbij in de wissel en loop achter Arno en Thomas naar onze fiets.
Eenmaal bij de fiets en bij het aantrekken van mijn 3MD- helm, zie ik dat mijn ketting vooraan naast mijn tandwiel ligt en dat beide rekkertjes waren los gesprongen. Ik neem de fiets bij de hand en loop de wissel uit, zet mij na de op opstaplijn aan de kant en probeer de ketting er terug op te krijgen. Voor mij leek dit een eeuwigheid duren en zeker als er 100 man zat mee te kijken... Mijn vriendin zei dat ik hier circa 15-20" verloor. Al bij al viel dit nog mee, maar eenmaal bij het opspringen was het toch ook even gepruts mede de schoenen ook niet meer recht stonden.
Ik ga een triatleet van Tribe en Simon voorbij in de wissel en loop achter Arno en Thomas naar onze fiets.
Eenmaal bij de fiets en bij het aantrekken van mijn 3MD- helm, zie ik dat mijn ketting vooraan naast mijn tandwiel ligt en dat beide rekkertjes waren los gesprongen. Ik neem de fiets bij de hand en loop de wissel uit, zet mij na de op opstaplijn aan de kant en probeer de ketting er terug op te krijgen. Voor mij leek dit een eeuwigheid duren en zeker als er 100 man zat mee te kijken... Mijn vriendin zei dat ik hier circa 15-20" verloor. Al bij al viel dit nog mee, maar eenmaal bij het opspringen was het toch ook even gepruts mede de schoenen ook niet meer recht stonden.
Eenmaal op de fiets wou ik meteen koers zetten naar de kop van de wedstrijd. Maar net zoals in het zwemmen, kreeg ik ook nu niet de gewenste wattages, 325 bleef nu op 310 hangen en ook die extra wilskracht bleek niet aanwezig te zijn door de frustraties die nu in me hoofd waren gekomen.
Wie doet dit nu in godsnaam? Een concurrent? De fiets kan niet zomaar van het rek gevallen zijn! Iemand die mijn fiets even wou vastnemen?! Allemaal vragen die ik gelukkig in een korte tijd achter mij laten.
Ik kom na enkele kilometers bij Simon en eenmaal ik er voorbij geraak, zet ik meteen door. Ik kan de schade enigszins beperken en reed verder met een gemiddelde snelheid van 41,5km/u. Net voor het doorkomen van de eerste ronde passeert Mathias Allegaert mij, een patent (ex- profrenner) hardrijder en ik besluit om meteen mee te gaan. Sommige momenten moet ik echt alles op alles zetten maar het lukt nog net. 3km voor het einde halen we alsnog koploper Thomas bij en zo komen we met 3 in T2, samen met de motard die welgeteld 39km naast mij heeft gereden :).
Wie doet dit nu in godsnaam? Een concurrent? De fiets kan niet zomaar van het rek gevallen zijn! Iemand die mijn fiets even wou vastnemen?! Allemaal vragen die ik gelukkig in een korte tijd achter mij laten.
Ik kom na enkele kilometers bij Simon en eenmaal ik er voorbij geraak, zet ik meteen door. Ik kan de schade enigszins beperken en reed verder met een gemiddelde snelheid van 41,5km/u. Net voor het doorkomen van de eerste ronde passeert Mathias Allegaert mij, een patent (ex- profrenner) hardrijder en ik besluit om meteen mee te gaan. Sommige momenten moet ik echt alles op alles zetten maar het lukt nog net. 3km voor het einde halen we alsnog koploper Thomas bij en zo komen we met 3 in T2, samen met de motard die welgeteld 39km naast mij heeft gereden :).
Na een iets mindere wissel kom ik 10" na Thomas en samen met Mathias uit T2. Ik moet beide heren laten lopen en ondanks het gevoel goed is, zie ik mijn horloge tempo's weergeven van 3'40/km. 3jaar geleden zou ik hiermee zeker tevreden mee zijn, nu niet meer.
Na de 1ronde heb ik al een achterstand van 1' en 30", maar mentaal kan ik nu alles iets beter plaatsen en kan mij terug in de wedstrijd vechten. Zo kom ik na 2 grote rondes bij Mathias en Thomas, ik loop circa 30" op kop van de wedstrijd tot Geert me voorbij vlamt. Ik ga nu wel even mee, moet hem logischer wijze terug laten gaan maar het terrein dat ik nu verlies, is veel minder als in Brugge. Dit geeft me de nodige motivatie om toch te blijven knokken en nog een tand bij te steken.
Omdat Thomas en Mathias nog even zeer snel dichterbij komen, zet ik mijn snelste en laatste kilometer op de teller. 1' na winnaar Geert (in Brugge was dit nog ruim 2') en 10" voor Thomas en 17" voor Mathias kom ik als 2e over de meet.
Na de 1ronde heb ik al een achterstand van 1' en 30", maar mentaal kan ik nu alles iets beter plaatsen en kan mij terug in de wedstrijd vechten. Zo kom ik na 2 grote rondes bij Mathias en Thomas, ik loop circa 30" op kop van de wedstrijd tot Geert me voorbij vlamt. Ik ga nu wel even mee, moet hem logischer wijze terug laten gaan maar het terrein dat ik nu verlies, is veel minder als in Brugge. Dit geeft me de nodige motivatie om toch te blijven knokken en nog een tand bij te steken.
Omdat Thomas en Mathias nog even zeer snel dichterbij komen, zet ik mijn snelste en laatste kilometer op de teller. 1' na winnaar Geert (in Brugge was dit nog ruim 2') en 10" voor Thomas en 17" voor Mathias kom ik als 2e over de meet.
Bruno Clerbout zet een 5e tijd neer tussen het jong geweld en kan net zoals mij, heel wat wijze lessen trekken uit deze wedstrijd.
Bruno, dankuwel nogmaals voor de wijze woorden waardoor ik deze 'nederlaag' snel kon relativeren en plaatsen ;).
Op naar het clubkampioenschap te Berlare binnen een 2-3 tal weken!
Bruno, dankuwel nogmaals voor de wijze woorden waardoor ik deze 'nederlaag' snel kon relativeren en plaatsen ;).
Op naar het clubkampioenschap te Berlare binnen een 2-3 tal weken!