De Run en bike te Eeklo, vorig jaar konden Vincent Van de Walle en mezelf ons triatlonjaar meteen starten met een eerste overwinning. Altijd leuk, maar o zo vroeg nog in het 'triatlonseizoen'.
Samen met een mooi zonnetje, vriestemperaturen, mijn (ploeg)maat Vincent en tal van sterkere duo's waren we klaar om voor de eerst keer volledig choco te gaan in 2019.
Zowel voor Vincent als voor mezelf zijn we deze winter aan een iets andere voorbereiding bezig als gewoonlijk, allebei deden we hoofdzakelijk lange duurtrainingen, die voor mij af en toe samen gingen met een Vo2max- training. Je hoort me geen excuses zoeken, want we gingen zowel ons vel en als ons startnummer 1 terug duur verkopen!
Eenmaal de start gegeven was kon ik gelukkig rekenen op een ijzersterke opening van de Vince en dit samen met de eerste lopers.
Eenmaal na de eerste wissel voelde ik de 'folé' er niet echt in zat, nog veel te vroeg om dit te beoordelen dacht ik en ik zette verder koers op de eerste plaats samen Henk Omey.
Samen met een mooi zonnetje, vriestemperaturen, mijn (ploeg)maat Vincent en tal van sterkere duo's waren we klaar om voor de eerst keer volledig choco te gaan in 2019.
Zowel voor Vincent als voor mezelf zijn we deze winter aan een iets andere voorbereiding bezig als gewoonlijk, allebei deden we hoofdzakelijk lange duurtrainingen, die voor mij af en toe samen gingen met een Vo2max- training. Je hoort me geen excuses zoeken, want we gingen zowel ons vel en als ons startnummer 1 terug duur verkopen!
Eenmaal de start gegeven was kon ik gelukkig rekenen op een ijzersterke opening van de Vince en dit samen met de eerste lopers.
Eenmaal na de eerste wissel voelde ik de 'folé' er niet echt in zat, nog veel te vroeg om dit te beoordelen dacht ik en ik zette verder koers op de eerste plaats samen Henk Omey.
Na enkele kilometers moesten we de gebroeders iets laten gaan, 5m gaat naar 10 en 10 gaat uiteindelijk naar 50m. Deze achterstand blijft circa hetzelfde, maar na ander halve ronde komt het 3e duo in de wedstrijd, de LTTD- machine bestaande uit Sven Vandenbroucke en Arne Devliegher bij ons aansluiten. Ze gaan op en over ons en lopen in een zeer korte tijd naar het kopduo in de wedstrijd. Zelf bleven we nog altijd op 50m van het leidersduo. Kilometer na kilometer malen we af tussen 3'00 en 3'10/km en na 48'39" komen we uiteindelijk ook als 3e duo over de meet. Eén minuut en zeven seconden na de eersten en 28" na het tweede duo, we doen zelfs 20" beter als vorig jaar, maar dan lag het er wel iets drastiger bij.
Omdat we op onze waarde geklopt waren, viel de ontgoocheling na de finish nog mee. Maar winnen is natuurlijk toch leuker ;).
Een nederlaag meteen omzetten in een positief iets?! Ja het kan, mede het voor allebei nog niet echt lekker en soepel liep, wil alleen maar zeggen dat we nu nog niet in vorm zijn en deze piek in het echte seizoen kunnen behalen/tonen.
Een nederlaag meteen omzetten in een positief iets?! Ja het kan, mede het voor allebei nog niet echt lekker en soepel liep, wil alleen maar zeggen dat we nu nog niet in vorm zijn en deze piek in het echte seizoen kunnen behalen/tonen.
Om de sterkte van de eerste twee duo's te benaderen, liepen ze het parcoursrecord volledig in flarden, deze stond op naam van Vincent en Kenneth VDD. De Omeytrein deed 1' sneller (2'59/km) en de LTTD-boys gingen er ook nog eens 20" onder, (3'03/km). Wij hadden 9" meer nodig dan het vorig record van 48'30, maar waar we wel een nieuwe PR van 3'05/km, en dit over 16km, kunnen noteren.