Woensdag 5september stond ik aan de start van mijn laatste (test)wedstrijd voor het ultieme doel, de 70.3 in Nice op 16september.
De kwarttriatlon van Knokke staat gekend om jaar in jaar uit zowel Belgische als buitenlandse toptriatleten aan te trekken. Dit jaar mocht ik mij meten met onder andere Pieter Hemeryck, Romain Guillaume, Tom Suetens, Alexis Krug, Kjell de Hertogh, Neal Van Vaerenbergh, Lander Dircken, Sanne Swolfs, ploegmaat Vincent, Sybren Baelde en nog tal van andere toppers.
Mijn doel was al snel gemaakt, mij gewoon meten met de beste Belgische triatleten en eens zien waar we gingen uitkomen. Zoals je kon lezen waren de laatste wedstrijden niet super, alleszins niet zo super als Veurne en Ter Heijden, maar de laatste dagen voor Knokke voelde dat ik dat de vorm terug begon te komen. De vraag was of deze vorm net op tijd ging zijn of het nog net niet ging worden in Knokke.
De wedstrijd zelf! Ik plaatste mij terug op mijn gekende plaats en eenmaal de start werd gegeven lag de explosiviteit precies nog thuis. Topzwemmers als Pieter, Kjell, Tom en Alexis waren al meteen gaan vliegen, f*ck! Daar gaat de aansluiting met deze mannen. Toch kan ik na enkele 100'en meters gaan herpakken en kon ik de schade al bij al beperken tot circa 35".
De kwarttriatlon van Knokke staat gekend om jaar in jaar uit zowel Belgische als buitenlandse toptriatleten aan te trekken. Dit jaar mocht ik mij meten met onder andere Pieter Hemeryck, Romain Guillaume, Tom Suetens, Alexis Krug, Kjell de Hertogh, Neal Van Vaerenbergh, Lander Dircken, Sanne Swolfs, ploegmaat Vincent, Sybren Baelde en nog tal van andere toppers.
Mijn doel was al snel gemaakt, mij gewoon meten met de beste Belgische triatleten en eens zien waar we gingen uitkomen. Zoals je kon lezen waren de laatste wedstrijden niet super, alleszins niet zo super als Veurne en Ter Heijden, maar de laatste dagen voor Knokke voelde dat ik dat de vorm terug begon te komen. De vraag was of deze vorm net op tijd ging zijn of het nog net niet ging worden in Knokke.
De wedstrijd zelf! Ik plaatste mij terug op mijn gekende plaats en eenmaal de start werd gegeven lag de explosiviteit precies nog thuis. Topzwemmers als Pieter, Kjell, Tom en Alexis waren al meteen gaan vliegen, f*ck! Daar gaat de aansluiting met deze mannen. Toch kan ik na enkele 100'en meters gaan herpakken en kon ik de schade al bij al beperken tot circa 35".
Bij het inlopen van T1 zie ik Romain op circa 10-15" voor mij lopen, de gekende hardrijder bij het Profteam Itzu zou wel eens het perfecte mikpunt kunnen worden.. Dacht ik..
Ik zet een goeie wissel neer en spring op 10" na Romain op mijn BMC- machien! Zit meteen in de schoenen en zet de kraan volledig, maar dan ook volledig open. De eerste minuten en enkele kilometers gaan voorbij waarbij ik constant 360-380Watt trap en zie Romain gewoon wegrijden! Ongelooflijk, ik stond gewoonweg perplex van zijn hardrijden. Ik dacht toch uit de voeten te kunnen op de fiets, maar wat ik dan aangesmeerd kreeg, kon ik niet anders om met open mond toe te kijken en te kijken hoe hij alsmaar kleiner en kleiner werd.
Eenmaal de fransman gaan vliegen was, hij reed zelfs 30" dicht op de eerste 4 koplopers in de eerste 10-12k, concentreerde ik mij op de weg en mijn wattages. Ondanks ik het parcour niet kende, kon ik de schade beperken en op mijn elan verder gaan.
Ik zet een goeie wissel neer en spring op 10" na Romain op mijn BMC- machien! Zit meteen in de schoenen en zet de kraan volledig, maar dan ook volledig open. De eerste minuten en enkele kilometers gaan voorbij waarbij ik constant 360-380Watt trap en zie Romain gewoon wegrijden! Ongelooflijk, ik stond gewoonweg perplex van zijn hardrijden. Ik dacht toch uit de voeten te kunnen op de fiets, maar wat ik dan aangesmeerd kreeg, kon ik niet anders om met open mond toe te kijken en te kijken hoe hij alsmaar kleiner en kleiner werd.
Eenmaal de fransman gaan vliegen was, hij reed zelfs 30" dicht op de eerste 4 koplopers in de eerste 10-12k, concentreerde ik mij op de weg en mijn wattages. Ondanks ik het parcour niet kende, kon ik de schade beperken en op mijn elan verder gaan.
De kilometers vlogen letterlijk voorbij en ook de wattages en de gemiddelde snelheid waren mij vandaag goed gezind! Ik reed aan een gemiddelde snelheid van net geen 43km/u rond en mijn wattage bleef op 328Watt gem steken.
Na pakweg 30km kwam hardrijder Sanne Swolfs bij mij. Hij nam meteen over en ik kon voor het eerst, op 12m ;), de benen iets van zuurstof geven. Ongelooflijk hoeveel verschil dit telkens maal opnieuw geeft!
We namen telkensmaal enkele minuten voor onze rekening tot we na 38km bij Tom Suetens en Alexis Krug komen. Deze eerste werd dit jaar Belgisch kampioen op de sprint, de ander Belgisch kampioen op de halve afstand.
Eenmaal we met 4 'samen' reden vond ik dat het tempo iets terug vallen. Ik zette mij terug op kop en gaf er terug een lel aan, wattages gingen terug naar de 350Watt en zo kwamen we ook Knokke- Heist binnen.
Na pakweg 30km kwam hardrijder Sanne Swolfs bij mij. Hij nam meteen over en ik kon voor het eerst, op 12m ;), de benen iets van zuurstof geven. Ongelooflijk hoeveel verschil dit telkens maal opnieuw geeft!
We namen telkensmaal enkele minuten voor onze rekening tot we na 38km bij Tom Suetens en Alexis Krug komen. Deze eerste werd dit jaar Belgisch kampioen op de sprint, de ander Belgisch kampioen op de halve afstand.
Eenmaal we met 4 'samen' reden vond ik dat het tempo iets terug vallen. Ik zette mij terug op kop en gaf er terug een lel aan, wattages gingen terug naar de 350Watt en zo kwamen we ook Knokke- Heist binnen.
Het lopen ging me eindelijk nog eens goed af! Ik moet logischer wijze Alexis en Tom meteen laten lopen, mede Sanne ook een betere wissel kende was ik ook op hem op achtervolgen aangewezen.
De eerste kilometer gaf 3'28 aan, dit gaf me mentaal een boost en zette alles op alles op Sanne niet verder uit te laten lopen. Ook het terrein dat ik op de andere mannen verloor, was deze keer minder groot dan op de andere wedstrijden. Na kilometers 4 à 5 moet ik hardlopers Neal en Lander ook voorbij laten gaan. Mentaal deed het me niets, want mijn tempo bleef ook tot 6km aan 3'30/km.
Toch kende ik kort nadien nog een klein dipje waarbij het eerder naar de 3'36 - 3'38/km ging. Toch bleef ik doorvechten en kon ik Sanne in een snelle laatste kilometer remonteren en werd ik zo 8ste in dit ongelooflijk deelnemers veld!
De eerste kilometer gaf 3'28 aan, dit gaf me mentaal een boost en zette alles op alles op Sanne niet verder uit te laten lopen. Ook het terrein dat ik op de andere mannen verloor, was deze keer minder groot dan op de andere wedstrijden. Na kilometers 4 à 5 moet ik hardlopers Neal en Lander ook voorbij laten gaan. Mentaal deed het me niets, want mijn tempo bleef ook tot 6km aan 3'30/km.
Toch kende ik kort nadien nog een klein dipje waarbij het eerder naar de 3'36 - 3'38/km ging. Toch bleef ik doorvechten en kon ik Sanne in een snelle laatste kilometer remonteren en werd ik zo 8ste in dit ongelooflijk deelnemers veld!
Tevreden, voldaan en vooral het gevoel was over de volledige lijn super tot perfect.
Een klein werkpunt is mijn explosiviteit in het zwemmen, maar gelukkig hebben we dit niet echt nodig binnen 2 weken ;).
Op naar de laatste rechte lijn richting Nice!!
Een klein werkpunt is mijn explosiviteit in het zwemmen, maar gelukkig hebben we dit niet echt nodig binnen 2 weken ;).
Op naar de laatste rechte lijn richting Nice!!